Dag 13 - voor de hitte thuis zijn

Vroeg de wekker gezet en vroeg vertrekken uit het boothuis (hoe de verblijfplaats is genoemd door Hugues). Het is 06.45u geworden, terwijl ik liever een half uur eerdere wilde gaan, doordat ik mezelf toch weer heb verkeken op het ontbijt en de fiets installeren. De nacht was niet echt heel relaxed, niet heel veel geslapen ook, doordat ik gisteravond waarschijnlijk weer ben lek geprikt door een aantal muggen in de haven. Jeuken dat het daar deed! En ik weet dat je het beter niet kan doen, maar krabben is dan zo lekker.. Dus met gebeten been en een ietwat vermoeid en toch ook wel angstig gevoel vertrokken. Die angst kwam vooral door de hitte. Ik was echt bang dat ik door de hitte er niet zou komen en alles moest ook meezitten, want anders wordt het alsnog 13/14u. Ik was dus al een half uur later vertrokken met een mindere nacht en toen liet navi me in het begin ook nog over die kansloze fietspaden rijden, waar al die wortels van de bomen door het asfalt omhoog komen. Dus in plaats van fietsen, stuiter je verder. Bij het uitrijden van La Rochelle waren er direct wegwerkzaamheden en ook nog precies bij de afslag die ik moest hebben en er was ook nog een ongeluk gebeurd op precies dezelfde locatie. Maar goed, ik moest er wel langs. De weg die navi voor me had bedacht ging niet werken, maar ik had geen tijd om op dat ongeluk te wachten, dus ik fietste er vrolijk tussendoor alsof er niets aan de hand was. Ik kreeg nog een paar verwensingen van een wegwerkende Fransman naar m’n hoofd, maar die man mocht van mij werkelijk waar lekker door het asfalt zakken. Eenmaal dit achter de rug zag ik ineens dat er 5km van de teller afging. Top, dus navi wilde me waarschijnlijk mooie plekjes laten zien, maar dat zou wel een langere route dus weergeven. Ik was er niet echt rouwig om en kon lekker doorrijden op deze manier. En dat kon prima op wegen zoals de N9, maar dan in Frankrijk, dus op en af. Via deze ellendige wegen met tegenwind kwam ik uiteindelijk weer in een stadje waar navi me weer liet wenden en keren. Toen ben ik zelf maar een doorlopende weg gaan nemen en die bracht me uiteindelijk op het vervolg van de N9. En warempel, er waren weer een stuk of 5km van de teller verdwenen. Dat was echte genieten. De kilometers ging wel redelijk snel op een gegeven moment en met nog 12km te gaan kwam ik ook weer echt mooie plekjes tegen door de bissen met beekjes en uiteindelijk door alle druivenvelden. Ik moest naar Cognac, dus ik was op de goede richting. Maar de asfaltwegen waren weer echt drama en stuiterend heb ik uiteindelijk het adres gevonden waar ik door Daniël en zijn vriendin werd opgewacht met een heerlijk glas, fris en koud water. Ik was daar kwart voor 12 en niet veel later begon het echt warm te worden en heb ik mezelf binnen gehouden. Tussendoor nog wel even naar de supermarkt gegaan om middageten, ontbijt, eten voor onderweg en water in te slaan. Veel water!! In de supermarkt was het wel lekker fris en heb er ook echt opzettelijk een extra rondje gelopen voor ik de sauna richting huis weer in ging. Eenmaal weer op locatie heb ik met zweet op m’n voorhoofd een fougasse, appeltaartje en vlan naar binnengewerkt, veel gedronken en weer m’n redelijk koele kamer in gevlucht. De hosts waren alleen ook bezig met het verven van een kamer en in elkaar zetten van een bed, waardoor volledige rust er niet was. Om half 8 de energie en de wil gevonden om het dorp nog in te gaan en wat te gaan eten en drinken. Want in Cognac moet je toch ook het plaatselijk drankje geproefd hebben. Ik had het nog nooit gedronken, iig niet bewust, en m’n verwachtingen waren ook niet hoog voor ik het zou drinken, want ik ben niet zo van de sterke drank. Maar ik moet zeggen, ik zal geen fan worden! Het is op zich best zoet en het brand lekker in de keel weg. 

Na te hebben gegeten even langs het water gelopen om wat frisse licht op te vangen en daarna richting verblijf..

Morgen er vroeg aan beginnen richting Bordeaux, gelukkig iets koeler door een gedraaide wind, maar wel 130km draaien op en af..