Dag 25 - Klaar, fini, basta! Bestemming bereikt

Een goede nacht gemaakt en rustig kunnen ontwaken. De planning was als volgt: rustig opstarten, naar ontbijtje halen bij een supermarkt in de buurt, naar museum over de geschiedenis van Guernica, inpakken en wegwezen richting Bilbao, uitrusten en terugreis van de fiets regelen en uiteindelijk rondzwerven in Bilbao. Vanmorgen dus rustig kunnen ontwaken en vervolgens na een lekker douchje richting een supermarkt gelopen. De eerste had een matige bezetting voor het doel en de tweede was perfect. Ontbijt gehaald in het parkje gaan zitten en als een zwerver alles naar binnen gewerkt, maar nog wel wat overgehouden voor de aankomst in Bilbao. Toen naar het museumpje van Guernica en dat was indrukwekkend, leerzaam en ook wel leuk om mee te maken. Ze hebben er wel wat van proberen te maken. Het eerste gedeelte ging over vrede in het algemeen. Daarna gingen ze over op de geschiedenis van Guernica. Je kwam bijvoorbeeld in een donkere kamer die ingericht was zoals dat ging in die periode met de datum 26-04-1937 duidelijk zichtbaar. En toen speelde er een soort villa volta van de Efteling af, waar wordt verteld over de Bokkenrijders. Nu werd er verteld en gezongen over de eerste bombardementen in Guernica, waarbij de emoties van toen echt wel even binnenkomen als je jezelf daartoe zet. Toen de Tour verder ging belandde je uiteraard ook bij het moment dat Franco alles kort en klein had gemaakt en zijn onderdrukking begon. Het ging over de eikenboom waar de mensen van Guernica bij elkaar kwamen en er was een afdeling gewijd aan Pablo Picasso’s ‘Guernica’ welke in gedeeltes werd tentoongesteld. Het originele staat in Madrid, maar ze hadden er zelf toch wel weer wat moois van gemaakt. Eenmaal klaar met de Tour ben ik met een stevige looppas weer richting huis gegaan, want ik was iets aan de late kant. Ik vertrok uiteindelijk om 12.30u en had navi in het begin even uitgezet, want ik had het gisteravond alweer gezien. Die ging me weer over allerlei rare paadjes sturen. Dus via googlemaps even de grote wegen gekozen en als ik in Bilbao ben zet ik navi wel weer aan. De grote wegen, waren ook grote wegen. Van de BI weg over op een N weg, waarbij het net leek alsof je midden op een snelweg belandde. Maar voor mijn gemoedsrust stonden er driehoekige borden met pas op fietsers op de weg, hou 1,5m afstand bij het inhalen. Dus dat was eigenlijk wel fijn, dat betekent iig dat het wel vaker gebeurt dat er daar iemand fietst. Maar ik bedenk me nu ook ter plekke, dat dit bord er ook staat, omdat het waarschijnlijk een paar keer fout is gegaan. Ach jah, ik heb Bilbao bereikt en ik zette navi weer aan en die haalde me meteen van de grote weg af. Dus ik dacht, nou, daar gaan we weer. Naja, de wegen waren prima, maar ik kreeg me toch ineens een muur voorgeschoteld van 4,5km😳. Symbolisch dacht ik toen, maar het was echt een serieuze klim en waarschijnlijk ook eentje die in de ronde van Baskenland is opgenomen, want er waren vele Baskische renners op het wegdek gekalkt. Zo kwamen Mikel Landa, Amets Txurruka, Igor Anton en ook de Franse Bask Kenny Elissonde voorbij. Maar Nairo werd ook aangemoedigd. Dus ik waande me eventjes als de slechtste klimmer van het peleton, omdat ik niet echt hard vooruit kwam en de rit van gisteren dus duidelijk nog in m’n benen zat. Eenmaal boven een mooie afdaling en ik ging de grote weg weer op en ik werd naar een afrit geleid. En daar zal het dan wel moeten zijn. Maar nee hoor, helemaal niks, nada! Toen bedacht ik me ineens dat ik niet het exacte adres had genoteerd op navi. Dus enigszins kon ik navi niks verwijten, maar ja, toch doen he.. Maar goed, ik moest terug en dat ga ik niet tegen het verkeer in doen waar ze met 80 voorbij razen. Dus naast de vangrail in een goot weer terug omhoog rijden en afstappen en de fiets weer over de railing en weer een paar 100m verder en daar was het dan. De finish, hotel Artxanda. Ah wat lekker zeg! Ik was blij, lichtjes ontroerd en heel erg opgelucht dat het fietsen er nu echt op zit. Jeetje, ik was er nu wel weer even klaar mee zeg! Ik moest alleen nog even 3 kwartier wachten tot m’n kamer klaar was, maar alles was prima nu. Ik ging maar even eten, drinken en een belletje naar Lon en moeders plegen. En daarna kon ik m’n kamer in. Klein kamertje, maar prima, installeren, douchen, KLM bellen voor de fiets, Tour kijken en daarna maar eens gaan eten. Maar het hotel licht bovenop een heuvel en dan is het niet een Cauberg die je zo afloopt, maar eentje 3x zo hoog. Dus hop hop in galop richting de funicular en gaan afdalen naar het centrum van Bilbao. Het eerste wat ik even wilde regelen was een doos voor de fiets. Die kan ik vrijdag ophalen bij Cyclos Zubero en dat was ook weer geregeld en toen had ik maar 1 ding in mijn hoofd en dat was eten. Maar ik had niet zo’n trek in pintxos, meer in een lekkere BigMac en natuurlijk hadden ze een maccie. Dus daarheen en een heerlijk menuutje naar binnen kunnen werken. Ze hebben daar wel betere patat zeg😋 Na Maccie op zoek gegaan naar een ijszaak en een lekker ijsje kunnen scoren en toen verder wezen wandelen richting het park, het Guggenheim en weer terug, want de funicular ging om 22.00u dicht. Maar ik was ruim op tijd en na de rit naar boven weer neergestreken op bed. Morgen wordt het redelijk mooi weer en denk ik een cultureel uitstapje te gaan doen en musea te gaan bekijken en weer een beetje rondslenteren en pintxos eten.

Buenos noches