Dag 14 - Vechten tegen de elementen

Cognac, best leuk stadje, maar het was echt te warm. Alhoewel, in de ochtend was het grauw en koel. Dat kon ik wel gebruiken na een slapeloze, zwetende nacht. Eenmaal vertrokken, het duurde dit keer wel erg lang, merkte ik dat er toch wel een pittig windje pal op m’n kop stond. Dus dat kon nog wel eens wat worden. De wegen waren ook niet om over naar huis te schrijven en het was open. Dus het was vanaf de start afzien. En echt afzien, weer het eea afgevloekt ook, want navi was weer even bezig. Maar na 20km waren er ineens weer 5km weg en daar was ik wel echt blij mee. Een heerlijk meevallertje, want ik had berekend dat ik er op deze manier echt wel een uur langer over zou doen en die 5 zijn er toch weer 5. Op een gegeven moment heb ik het maar geaccepteerd en ben ik maar gewoon zonder na te denken rondjes gaan draaien zonder echt vooruit te komen. De benen waren ook niet echt top, dus veel vaart zat er zo niet in. Tot Saint-Simon de Bordes. Vanaf daar was het echt genieten. Niet door de benen of de omstandigheden, maar wel door de natuur, prachtig! Een heerlijk meer, mooie Franse velden terwijl je tussen de bomen fietst. Echt even om stil van te worden en het gefrustreerde gevoel te laten voor wat het is. Hierna gingen de kilometers ook snel en via wegen waar je in Nederland niet op mag fietsen ben ik toch redelijk snel tot op 15km voor de eindstreep gekomen en het leek er zelfs op dat ik eerder zou aankomen dan gepland. E. Er waren ineens fietspaden wat je ook wel een veiliger gevoel geeft. Maar deze fietspaden lagen er niet echt lekker bij he. Kolere! En het begon nu ook lekker warm te worden, dus de druppeltjes dropen weer van me af. Over de laatste 15km heb ik echt een uur gedaan, niet te doen. Veel stoplichten ook en in Bordeaux was het ook ff zoeken. Eenmaal op het adres aanbeland kwam Valentin de host rustig aansjokken terwijl hij haast had en naar werk moest. De locatie is een studio, dus alles is er en dat is fijn. Maar het was wel weer warm in het hok en het zou laat pas gaan afkoelen. Eenmaal alles boven, incl fiets, viel me ineens op dat m’n buitenbanden wel heel erg versleten waren. Dus meteen maar even wezen zoeken naar een geschikte tent en gelukkig was die niet ver van de studio verwijderd. Ik dacht er nog aan om het zelf te doen, maar nee, teveel tijd, zweet en energie. Dus fiets inleveren en weer even naar de studio om te rusten. Een belletje gepleegd en toen maar weer naar de supermarkt om spullen voor vanavond en morgen te halen en daarna naar de fietswinkel en ze waren gelukkig al klaar, dus kon m’n fiets weer meenemen. Het kostte uiteindelijk geen drol en het zag er weer picobello uit met hard opgepompen bandjes. Boodschappen en fiets thuis afgezet en maar een stuk langs het water wezen wandelen om af te koelen. Dat was wel fijn en ik had ook een mooi stekkie gevonden waar ik eens rustig kon gaan zitten en niets kon gaan doen. Dit was echt even een uurtje relaxed. Maar ja, moet nog wel koken voor het eten. Op het moment van typen nog niks aangeraakt. Ik hoop dat het snel afkoelt...