Dag 2 - wat een lijdensweg

16 juni 2019 - Mechelen, België

Ver voor de wekker wakker en geen goede nacht gemaakt. Dat voorspelt weinig goeds. Na ontbeten te hebben en m’n spullen te hebben gepakt ben ik de fiets opgesprongen, klaar om er weer tegenaan te gaan. Maar ik merkte direct dat de beentjes er niet klaar voor waren. Dus rustig aan Bennie, rustig aan.. Maar zelfs terwijl ik rustig aan deed voelde het niet ok. Gelukkig kwam ik langs plekken waar ik eerder ben wezen fietsen met Lon, toen ze me meenam om in de Biesbosch te gaan fietsen (was echt heerlijk!). Dit gaf me weer een beetje energie en door wat draaiwerk had ik ff de wind in de rug, ook wel ff lekker, want ik wist dat ik hem de hele dag tegen zou hebben.. En dat heb ik geweten ook! Na een bezoek aan de Katjeskelder (uitje Spartak te Breda) daalde ik af richting België. Voordat ik daar was wees de navigatie me weer over wegen, naja grindpaden en paardenweggetjes, waar het niet lekker fietsen was. Op een gegeven moment raasden twee mannen voorbij, voor het gemak BORA en Scotland (tenues), en die wilden me wel even een stuk meenemen, dat was wel top, want ik had toch tegenwind. Op een gegeven moment moest ik naar links volgens de navi en gingen zij rechtdoor. Maar de navi corrigeerde zich ineens en wees me weer terug. Lekker dan, zat je ff lekker in het wiel, stuurt navi je weg en moet je alsnog die kant op.. Even later kwam ik ze weer tegen bij een plattegrond. Aangezien m’n navi allemaal rare dingen aan het doen was vroeg ik maar aan hun welke richting ik op moet om richting Mechelen te gaan. Puntje bij paaltje namen ze me weer op sleeptouw en uiteindelijk werd ik afgezet op een fietspad die rechtdoor was en naar Turnhout zou gaan en warempel m’n navi herkende de route weer.. Een prima beschut fietspad bracht me idd richting Turnhout en vervolgens ging ik richting Beerse en daar begon alle ellende. Jurgen, ik vind je een prima vent, maar zoals ik al tegen je zei, dat dorp dat naar je vernoemt is mogen ze van mij wegvagen.. De navi leidde me overal en nergens heen, over grindpaden, zandpaden en door de modder, maar niet verder richting eindbestemming Mechelen... Op een gegeven ogenblik was hij er ook klaar mee en gaf hij een error aan, helemaal kut. En m’n benen en zitvlak waren al helemaal naar de filistijnen, terwijl ik nog 55km moest. Vervolgens met de telefoon in de hand maar doorgegaan en echt 3 hele zware uren gehad.. Ieder hobbeltje voelde ik en ieder zuchtje windje blies me weer verder terug.. Ik heb echt heel België en die klote fietspaden, met van die betonplaten, erin vervloekt. Begon het tot overmate van ramp ook nog te regenen. Ach jah, uiteindelijk heb ik het gehaald en heb ik bij beastie burgers een heerlijk burger met friet gehaald!

Morgen richting Brugge via Gent, gelukkig iets minder ver dit keer...

Foto’s