Dag 6 - Panne!

Pfff, een slaapbank met een jeukend dekbed. Een betere nachtrust had welkom geweest. Maar goed, ontbijten, inpakken en aan de bak. De kniepijn nog steeds wel aanwezig, maar duidelijk minder. Ik kon gelukkig weer druk geven op de pedalen en dat was direct nodig ook! Gisteren was het zo nu en dan pittig, maar vandaag was het een stuk heftiger, zowel steiler, langer en meer. Maar goed, ik hou er wel van en het brengt je echt op wonderschone plekken. Het was dus direct uit het vertrek pittig en het was niet makkelijk om door mn eerste adem/benen te komen. Maar na m'n eerste stop begon het ergens op te lijken. Alleen kwamen de pijntjes weer een beetje opzetten en op 70km van het einde kreeg ik een loper, dus daar was mijn eerste materiaalpech ergens midden in een weiland. Maar goed, hier was ik enigszins een beetje op voorbereid. Oftewel, ik wist welk YouTube filmpje ik moest kijken;).. Even gekloot met het pompje, maar na ongeveer 15min zat er weer een nieuw bandje op, volgende keer maar klokken😬... Toch enigszins wel trots nam ik m’n lekke band mee en gooide ik die op de stoep bij het eerstvolgende boerderijtje. Klote steentjes overal, mogen ze de lekke bandjes ook opruimen. Nu kwam er wel een mooi stuk dalen zeg! Heerlijk op een tweebaansweg met 60/70 km/uur naar beneden suizen. Mor, ik had controle, geen zorgen, maar het moest ff.. Hierna kwam ik langs de Seine te fietsen in de bossen en dit was echt het meest gelukzalige moment op de fiets tot op heden. Lekker heuveltje op en af, uit de wind, je voelt en hoort dat de ademhaling onder controle is. De geur van de bomen en het geluid van de stromende Seine geven dat zaligmakende gevoel. Genoeg gevoel, knallen. Helaas zag ik op de navi dat ik wegdraaide van de Seine, dat betekent open gebieden met veel wind tegen helaas. Het was nu ff ploerten tot de volgende steile klim zich weer opdeed. Jeetje, wat een hufter weer. En eenmaal boven was het lekker dalen en dan kwam de volgende. Maar klimmen is lekker, en het dalen ben ik steeds meer gaan waarderen, want dan schieten die kilometers tenminste een beetje op. Met nog 8km te gaan zag ik ineens een mooi richtpunt voor me tijdens een hellend stuk en zo’n richtpunt is toch fijn die laatste kilometers. Dan komt dat competitieve gevoel weer naar boven en dan is er altijd een blikje energie in mijn lichaam die ineens open gaat. Na 4km had ik het wiel te pakken en tot mijn verbazing was het een tandem, waar man en vrouw lekker aan het draaien waren. Eenmaal voorbij kon ik de laatste 4km aanvangen op grote wegen en veel rotondes en toen was ik er. Het hotel. Je kon er via een automaat inchecken en de Mac lag ernaast, dus veel kwaliteit hoefde ik niet te verwachten en dat was het ook niet. Mais bon, bellen, douchen, installeren en naar Honfleur wandelen. Onderweg een foto chalkenge van Blokkie gekregen die er ook was geweest en het was even zoeken, maar het is gelukt! Daarna eigenlijk heerlijk wezen eten in het zonnetje aan de haven, heel relaxed. Alleen waren hier meer toeristen en kwamen er echt van die typische Hollanders bij zitten. Met twee gasten wel even leuk gebabbeld over fietsvakanties en daarna weer richting het hotel. Onderweg ben ik in de haven er even bij gaan zitten om van de ondergaande zon te genieten, welke me weer een warm gevoel geeft bij de associaties daarmee. Supermarkten zijn dicht, dus morgenochtend om 08.00u maar op de stoep bij de super en dan door naar La Cambe, waar onderweg weer wat uitdagende klimmetjes op me staan te wachten. Daarna naar Le Mont Saint Michel en daar even m’n lichaam een dagje laten herstellen. Ik kijk ernaar uit!!