Dag 8 - op weg naar de rustdag

Na een wat mindere nacht in de vroege ochtend vertrokken richting Pontorson, een plaatsje nabij Le Mont Saint Michel. Dit is de omgeving waar ik de rustdag zal doormaken, maar eerst 125km wegtrappen. De start was bekend, want via deze route ging ik ook naar de supermarkt. Eigenlijk ging het vandaag eigenlijk best lekker. Op een gegeven moment was er ergens een dikke mannen sprinttijdrit ofzo. Echt serieus, de mensen met nummers hadden echt minimaal 1 voetbal onder hun shirtje verstopt. Ah fijn, ik moest daardoor even een ommetje maken en daar was navi niet blij mee denk, want even later stuurde hij me een weggetje in waar een hek gewoon de weg versperde. Hierdoor weer een ommetje gemaakt en daarna maar even met navi gesproken en hem even helpen herinneren dat hij morgen ook een rustdag heeft. M’n eerste stop was na 55km en vanaf dat moment zou het nog knap pittig gaan worden. Ik had even geteld en er waren nog 13 klimmetjes te gaan. Dus ik dacht nu kan ik gaan aftellen. Dat ging ik ook doen, maar bij de derde of vierde was ik de tel alweer kwijt en ging ik maar met m’n verstand op nul verder. De knie ging trouwens weer beter, zitvlak blijf ruk. Die heeft zich het meest op de rustdag verheugd denk. Na een mooie lange steile klim en wat kleine plaagstootjes gehad te hebben kwam ik aan in Avranches. Best een leuk stad en het zag er gezellig uit, maar ik moest door, want ik wilde zsm op locatie zijn. En toen zag ik de weg al stijgen, maar eigenlijk viel het wel mee, een mooie lopende klim. Zo zag het er niet uit op navi.. Nou, daar had ik mezelf even verkeken, want ik mocht lekker een zijstraatje in, de rue de grand Tertre. Nou dat heb ik geweten ook! Eenmaal boven was het uitpuffen en herstellend de route vervolgen. Althans, dat dacht ik, want toen kwam als toetje nog even de rue de Docteur Gilbert. Ook maar opgeklauterd en toen kon ik m’n weg gaan vervolgen. Dit was namelijk de laatste lange steile helling die ik zou tegenkomen. En dat was gelukkig ook wel zo, nog twee kleine hellinkjes, maar voor de rest was het mooi doorrijden naar Pontorson. Ondertussen kon ik wel al een glimps opnemen van Le Mont Saint Michel en dat was toch wel echt een mooi uitzicht. Door het toerisme werd het op sommige plekken wel drukker en zo stond er middenin een bocht een groep kinderen met drie begeleiders. Ik ver van tevoren bellen, geen reactie, nog een keer bellen, geen reactie. Toen floepte er een iets gefrustreerde ‘hey mafkezen opzij!’ uit m’n mond. En tien stapte er 1 kind opzij waardoor ik er tussendoor kon, mafkezen.. Hierna was het nog een paar kilometer lekker draaien en toen was ik er! Echt een mooi plaatje waar ik zit en de kamer is ook echt top. Een beetje luxe kan geen kwaad zo op de rustdag. Douchen, boodschappen, eten, drinken en op bed ploffen. Uitgeput. Maar wel zeker zeer voldaan!

Morgen staat Le Mont Saint Michel dus op het programma. Ik ben benieuwd hoe dat er in het echt uitziet. Voor de rest zal de dag gaan bestaan uit herstellen en vooral chillen.